Starting the research

Hoi Hoi,
Het is dan eindelijk zover gekomen, het echte studeerwerk is begonnen hier in Maleisie!
Maar laten we bij het begin beginnen; Vorige week hebben we enkele afspraken gehad met Malcolm, onze begeleider, en Ernest, een onderzoeker die zelf ook veel bezig is geweest met Engkabang, of wel Illipe noten. We zijn langs een immigration office geweest voor ons studie visa, dus heel de molen is in werking gezet. Vandaar dat we het weekend hadden ingepland voor een leuke boswandeling, waarna we zouden gaan zwemmen. Ik was vorig jaar al op die locatie geweest voor het World Music Rainforest Festival, dus ik kende de weg al een beetje, en ik wist dat er bij een waterval een hele mooie kikker zat…
Na een korte wandeling zag Jorn inderdaad de eerste kikker, en we hebben ons de gehele middag vermaakt met het fotograferen van kikkers, schildpadden en de omgeving. Uiteindelijk zijn we teruggelopen naar beneden waar we nog even lekker gezwommen hebben in een warme zee.
Aangezien Malcolm alweer het veld in moest deze week, en wij graag wilden beginnen, hebben we maandag een rondleiding gehad in de bibliotheek, waarna we dinsdag met al onze spullen vertrokken zijn uit Kuching en onze intrek hebben genomen in een hostel van het Sarawak Forestry Department, dichter in de buurt van Semengoh forest en de bibliotheek.
Dat betekende wel een vaarwel tegen onze kamer met airconditioning, en nog belangrijker, Het Internet. Blijkt maar weer hoe afhankelijk we zijn van dat soort dingen, je hebt meteen het gevoel alsof je niks meer kan. Toch hebben we een hoop gedaan, en zijn deze week voor de eerste keer naar de plots geweest, om te kijken hoe het bos er uit zag en hoe we het beste aan het werk konden gaan. Een heerlijke dag, waar we vooral veel foto’s hebben gemaakt en ik de eerste zaden heb gevonden van de vruchtperiode van afgelopen december.
Toen het tijd was om terug te gaan (we zouden opgehaald worden) begon de lucht een beetje te betrekken, maar we konden het niet goed zien door het bladerdek. In het begin leek het een klein buitje te worden, maar dat was dus niet zo. Voor tien seconden denk je snel door te kunnen lopen naar een droge plek, of te kunnen schuilen onder een boom, en het volgende moment ben je doorweekt. Maar het koelt wel lekker af!
Al met al hebben we nu een behoorlijk duidelijk beeld van wat we gaan onderzoeken en hoe we dat gaan aanpakken. Dit weekend zullen we ons uiteindelijke onderzoeksvoorstel opsturen, en na goedkeuring gaan we dan echt meten in het bos. Ik heb er wel zin in!
P.S. We hebben dus in het hostel in Kota Sentosa geen internet, al gaat daar hopelijk wel verandering in komen, maar we zijn dus niet altijd meer online.
tot de volgende keer!