Another day in paradise

Hey allemaal,
Deze keer is er wat minder nieuws, maar een hoop werk verzet! Jorn en ik hebben na een lang weekend maandagochtend vroeg de bus genomen naar Kota Sentosa, en na een kort ontbijt en het wisselen van onze weekendkleding voor de werkkleding de bus gepakt richting het veld. Om een beeld te krijgen van hoe een dag er voor ons uit ziet zal ik een kleine omschrijving geven.
’s Ochtends staan we rond zeven uur op om te fris koud te douchen, meestal ik eerst en daarna Jorn, zodat hij nog even kan genieten van zijn favoriete bezigheid, slapen dus. Helemaal klaar lopen we rond 8 uur de deur uit waar we langs een drukke weg het dorpje Kota Sentosa binnenlopen. Bij de 7/11 (de plaatselijke nachtwinkelketen) halen we onze dagelijkse 3 flessen aan water en een blikje met nescafe. Dan door naar ons vaste Indische ontbijttentje, waar we niet eens meer onze bestelling hoeven door te geven aangezien ze al precies weten wat we willen; 2 laici susu (Lychee sap met gecondenseerde melk) en 2 Roti canai (Indische hartige pannekoek met curry). Na het ontbijt lopen we richting de bushalte om de bus te pakken naar het veld, maar eerst nog even langs de Chinese bakker, om onze lunch op te halen. De Chinese bakker verkoopt de meest rare combinaties aan dingen die je op je brood kan doen en dingen die je eigenlijk niet op je brood zou moeten doen. Onze favoriet is de Cheese Bun en de Mo Mo Bun, met een soort van tompouse vulling, maar dan net niet. Mindere combinaties die we gehad hebben zijn zoete hotdogbroodjes, Butter buns met gedroogde kip in sliertjes en nog zo wat van die wazige smaken. Na een korte busrit komen we in het dorpje Kota Padawan, waar we uitstappen en onze weg vervolgen te voet. Toevallig hebben we afgelopen week bus 4B ontdekt, die ondanks herhaaldelijke ontkenning dat er geen enkele bus langs onze bestemming rijd, dat natuurlijk wel doet. Deze week dus onze missie om die bus weer te nemen (geen idee hoe laat die rijd natuurlijk) en daarnaast om ervoor te zorgen dat de buschauffeur weet waar we heen willen, er is namelijk geen bushalte.
Maar goed, afgelopen weken hebben we het laatste stuk dus moeten lopen, wat betekend dat we een half uur onszelf kunnen “opwarmen” aangezien er geen schaduw is. Bij de ingang van het bos zeggen we netjes gedag tegen de tuinman die elke ochtend weer staat te werken in zijn moestuin, en afgelopen week heel aardig het struikgewas rond de ingang van ons pad heeft schoongemaakt, zodat we er makkelijk langs kunnen. Dan is het zonnebrillen af en het bos in.
Na een korte adempauze om te acclimatiseren van brandende zon naar klammig bos gaan we aan de slag. Gemiddeld doen we over een plot van gemiddeld 1 hectare 2 dagen, waarbij we de eerste dag langs het plot lopen en een van de zijkanten markeren met stevig wit touw. Daarna plaatsen we elke 20 meter een felgekleurd touw in het verlengde van het pad, waardoor een plot opgedeeld word in langwerpige banen van 20 meter. Dit zijn onze hulplijnen. De tweede dag komen we terug en beginnen we met inventariseren. Dat doen we door steeds alle bomen (boven de 30 cm.) te tellen per 20 meter baan. Doordat het bos zo dicht begroeid is zijn de hulplijnen hard nodig, en zelfs nu nog is het af en toe zoeken of we een boom al gehad hebben. Meestal houden we rond 12 uur even pauze, waarna we weer aan het werk gaan en meestal rond een uurtje of 4 ermee ophouden, gestimuleerd doordat het steeds harder gaat waaien en het onweer gevaarlijk dicht bij klinkt, of natuurlijk als dat eerste proces domweg word overgeslagen en het in een keer begint te plenzen.
Soms halen we op de terugweg nog wat gebakken banaan om de eerste honger te stillen, en dan gaan we in Sentosa bij het foodcourt lekker aan de Nasi Goreng met Saté Ayam (Gebakken rijst met kipsate)
Voorlopig doen we die routine steeds twee dagen achtereen gevolgd door een dag in de bibliotheek van het Sarawak Forestry Department voor de literatuurstudie. Vandaag was de tweede “rustdag” en omdat het zaterdag was hebben we die doorgebracht in Kuching om wat te relaxen. Maar dit keer geen heel weekend, want morgen gaan we weer aan de slag! Hopelijk gaat het veldwerk deze week ook weer net zo goed en hebben we het snel klaar, dan is er nog wat tijd over voor het bezoeken van een van de mooie Nat. Parks in de omgeving. Tot volgende week!
Ps. Qua wildlife afgelopen week helaas geen kikkers, maar wel een flying lemur! Die zag ik omdat ik de hoogte moest schatten van de boom waar hij in zat, dat was erg leuk om te zien.