De laatste maand & PADI Certified

Goedenavond allemaal,
Ja, de laatste maand is alweer bijna begonnen en zoals altijd kunnen we ook deze keer weer stellen dat de tijd relatief snel is gegaan. Alhoewel ik moet bekennen dat ik er deze keer ook wel weer naar uit zie om weer in Nederland te zijn, iets wat ik mij van vorige tropenbezoeken minder goed kan herinneren. Maar goed, voor het zover is moeten er nog een hoop dingen gebeuren hier op Bonaire!

Zo langzaam maar zeker komen we aan het eind van het grootste deel van de onderzoeken hier, namelijk het lopen van de transecten. Samen met Barry zijn we daar de afgelopen twee maanden bijna dagelijks mee bezig geweest, en nu is het nog maar een paar dagen totdat we ze alle 200 in het WSNP gelopen hebben. Daarnaast moeten er dan ook nog een aantal op Klein Bonaire worden gelopen, want daar zijn dus geen geiten, waardoor de resultaten ook een duidelijk verschil zouden moeten geven.
De vorige week stond echter niet in het teken van onderzoek, maar van een andere wereld die hier op Bonaire wel bekend is, namelijk die van onder de zeespiegel! Samen met Barry heb ik elke avond van vorige week uren achter de computer alles geleerd over een duik uitrusting, het verschil in druk onder water, wat er gebeurd met je lichaam als je onder water bent en natuurlijk hoe mooi het daar kan zijn.

Zaterdagochtend was het dan zover, om half negen begon in Kralendijk bij de Dive inn het praktijkgedeelte van de cursus PADI Open Water, de basiscursus voor duikers. We begonnen in een groepje van in totaal 4 man, maar toen ons gevraagd werd of wij het boek al hadden aangeschaft en dat de cursus drie en een halve dag zou duren kwamen we erachter dat er niet was doorgegeven dat Barry en ik het theorie gedeelte al achter de knie hadden. Na wat snelle aanpassingen konden we echter wel doorgaan en zo hadden we ineens onze instructeur voor onszelf. Na een verassend grote hoeveelheid papierwerk en een kleine test (om er zeker van te zijn dat wij degene waren die de resultaten op de E-learning hadden behaald en niet iemand anders voor ons) mochten we dan eindelijk het pak aantrekken. Onze instructeur Michiel was een aardige jonge kerel die heel goed aanvoelde wanneer we iets meteen snapten en wanneer er even serieus gedaan moest worden omdat het een wat lastiger onderdeel was. Hij nam ons mee voor een eerste miniduik en vertelde dat hij daaraan goed kon zien waar hij later op zou gaan letten en hoe we ons in het water voelden. Zo vertelde hij later dat hij expres wat kleinere visjes had aangewezen in het koraal omdat wij dan op een plek moesten blijven zweven, iets wat enig oefenen vereist.
De eerste duik was meteen een succes eigenlijk! Ik kwam erachter dat mijn reden om te gaan duiken, rustig naar dingen kunnen kijken onderwater zonder de hele tijd naar boven terug te moeten zwemmen, inderdaad een goede keus bleek te zijn. Al het leven onder water lijkt namelijk direct aan je te wennen als je rustig horizontaal aan komt peddelen in plaats van met enige snelheid van bovenaf. Doordat je zo rustig bent (hoe rustiger je bent hoe minder adem je hoeft te halen = meer lucht in je tank = langer duiken) zie je ook echt veel meer en blijkt er nog een hele extra wereld te zijn aan miniscuul kleine krabbetjes, visjes en garnaaltjes.

Boven gekomen gaf onze instructeur meteen aan dat dit een saaie cursus zou worden, aangezien hij ons nog maar weinig kon leren, al vind ik terugkijkend op het weekend juist dat ik enorm veel heb geleerd! Het belangrijkste was eigenlijk dat je ALTIJD blijft ademen onder water, dus als je mondstuk uit je mond valt blijf je langzaam belletjes uitblazen. Een aantal oefeningen die we zoal gedaan hebben onder water waren; masker op en afzetten, mondstuk weggooien en weer terug vinden, heel je vest af en weer op, lood afdoen, kramp oefenen. Ook hebben we een noodstop gemaakt waarbij we vanaf 6 meter omhoog zwommen zonder lucht. Ook dan dus uitademen, want als je dat niet zou doen dan ontploffen je longen door de lagere druk die aan het oppervlakte is. Je merkt dat erg goed terwijl je naar boven zwemt, halverwege lijkt het bijvoorbeeld alsof je ongeveer wel je hele longinhoud hebt uitgeblazen, maar doordat de lucht blijft uitzetten kun je maar blijven uitblazen, heel apart!

Ook zondag hebben we nog een aantal duiken en oefeningen gedaan en daarin werden we steeds zelfstandiger. Als Open water diver ben je gecertificeerd om tot 18 meter diepte te gaan, maar die diepte hadden we per ongeluk bij de op een na laatste duik al overschreden met een metertje. Toen we de laatste duik zelf mochten plannen hadden we dus netjes afgesproken om tot 17 meter te gaan, dan konden we niet veelste diep gaan. Echter zagen we op een bepaald moment een klein wrakje liggen en laat die nu net wat dieper zitten. Ik had op mijn dieptemeter al wel gezien dat we al op 18 zaten, maarja… uiteindelijk werden we vanaf 21 meter teruggeroepen door onze instructeur en kregen we een verdiend vingertje te zien. Overigens hebben we enorm veel lol gehad met z`n drieen, en heel veel bijzonder leven gezien! Hier een kleine lijst: Groene murene, Schorpioenvis, enorme Tarpans, Barracuda’s, koraal krabben, kleurrijke kreeftjes en garnalen, Lionfish, gevlekte murene, koraal dat aan het voorplanten was (je ziet dan een soort van groene waas uit de koraalpijpen komen) en ga zo maar door!

Het was dus een zeer mooi en letterlijk geslaagd weekend, en ik hoop dat ik nog tijd kan vinden om een paar duiken te maken voor ik weer naar Nederland ga. Het nadeel was dat we vandaag erg moe waren en als een stel zombies door het veld hebben gelopen.

Deze week hebben we ook nog een extra bewoner in het huis erbij, want de manager van het geitenproject, Dolfi Debrot, is gister aangekomen om te inspecteren hoe het gaat met de onderzoeken en natuurlijk de rest van het project. Naar het schijnt moet er nog een hoop gebeuren! Voor ons betekent het dat wij opnieuw moeten gaan laten zien wat we aan het doen zijn en waarom en hoe etc. Gelukkig is Dolfi een aardige man en is hij is erg behulpzaam wat betreft het oplossen van enkele problemen waar we tegenaan gelopen zijn.
Nog even doorwerken dus! Tot de volgende keer :)