The general manager

Hallo allemaal!
Helaas heeft het weer wat te lang geduurd voordat ik weer een verhaaltje getypt had, en dat terwijl er eigenlijk best veel te vertellen valt! Vandaar dat ik in deze update mijn best zal doen om jullie weer volledig up to date te krijgen met wat er allemaal is gebeurd en gaat gebeuren in het land van cactussen en net aangeplante boompjes.

Allereerst maar eens voor de verandering beginnen bij het heden. Momenteel zit ik op het vliegveld van Curacao, al zal ik dit blog waarschijnlijk pas online zetten op mijn eindbestemming; St. Maarten. Of eigenlijk St. Martin, want na enige inspectie kom ik erachter dat mijn hotel zich op het Franse deel van het eiland bevind. Voor diegene die (net als ik) toch niet helemaal weet waar dat eiland, trouwens ook een Nederlandse gemeente, zich bevindt, kijk even naar het kaartje bij dit reisverslag. Daar zou je het moeten kunnen zien. St. Maarten is half Nederlands en half Frans, een overblijfsel van de koloniale tijd waarin dat soort dingen blijkbaar heel normaal waren. Desalniettemin is het een eiland dat vrij veel op Bonaire lijkt! Multiculturele samenleving, veel toeristen, droog tropisch klimaat, en geiten. Overigens valt er 2 keer zoveel regen als op Bonaire, maar dat valt dus nog steeds onder de ‘droge’ tropen, kun je nagaan hoe droog het is op Bonaire. Anyway, waarom ga ik hier nu naar toe?

Vanuit Echo zijn wij constant op zoek naar nieuwe subsidies van overheden, organisaties, bedrijven en andere instanties, en momenteel hebben wij ook met succes de subsidie aanvraag afgerond van het BEST-scheme. BEST staat voor: voluntary scheme for Biodiversity and Ecosystem Services of overseas Territories. Of zoiets. Wij hebben daar dus een budget van gekregen om een nieuw herbebossingsproject te starten in de Rooi Sangu valley. Dit is een prachtige vallei met nog relatief veel biodiversiteit op Bonaire. Wij gaan dit gebied omheinen en vervolgens planten we er 1000 bomen. Een stuk minder dus dan in onze 10 exclosures uit het andere project, maar het is dan ook niet zo slecht gesteld met het huidige ecosysteem. Goed, BEST dus. Dit bezoek aan St. Maarten heeft ook te maken met BEST, want we zijn opnieuw bezig met een subsidie aanvraag, voor de tweede ronde zeg maar (BEST 2.0 heet het ook letterlijk). Dit keer gaat de aanvraag over het publiceren van een handboek voor het zelf kweken van lokale boomsoorten, die wij vervolgens aanbieden aan de lokale bevolking. Daarnaast zullen wij lokale bomen beschikbaar stellen en advies geven aan geïnteresseerde bewoners die een soort van herbebossing willen doen op hun eigen terrein. Dit plan komt voort uit de vragen van mensen die zien dat wij aan het werk zijn in de huidige exclosures en dat daardoor ook wel willen op hun eigen grond, maar er vaak net niet de kennis voor hebben. Dit plan hebben we aangemeld bij het BEST 2.0 comité en wij zijn door naar de 2e ronde, wat betekent dat ik nu een workshop mag bijwonen waarbij ik kan leren om het budget en het algemene schrijven van het uiteindelijke project beter te kunnen formuleren. En dat is dus toevallig op St. Maarten, dus daar zal ik tot vrijdag zijn.

Wat betreft het normale werk op Bonaire zelf zijn er wat complicaties opgetreden. Ik kon natuurlijk ook niet verwachten dat het zo voortvarend zou blijven gaan en maak me dan ook niet al te grote zorgen (wel een beetje natuurlijk). Voor het regenseizoen, dat meestal begint aan het einde van september, is het de bedoeling om 4 exclosures volledig omheind te hebben. Daarnaast moet er in iedere exclosure in ieder geval 1.000 gaten zijn gegraven, eigenlijk nog meer als we de beoogde 10.000 bomen willen gaan planten dit jaar. Helaas gaat dit zeer waarschijnlijk niet lukken, en daar zijn twee redenen voor. In de vorige berichten heb ik eens uitgelegd hoe lastig het af en toe is om de gaten te graven, en zeker nu wij zo’n record aantal aan gaten moeten graven blijkt pas echt hoe lastig dat is. We zijn begonnen in een gebied waarvan we dachten dat de bodem wel ok zou zijn, maar dit bleek een flinke tegenvaller. Als je maar zo’n 20 gaten per dag kan graven, dan kun je je voorstellen hoe lastig het word om de 10.000 te halen. Er moet dus of een wonder gebeuren, of we moeten onze tactiek veranderen. Deels geloof ik nog wel dat de andere gebieden waar we nog gaten moeten graven wat makkelijker zullen zijn (we hebben echt specifiek gekeken naar de bodem bij het selecteren). Uiteraard hebben we ook gekeken naar de mogelijkheid voor een soort van graafmachine of boor die de gaten graaft zodat het wat sneller zou gaan. Helaas is een grote machine niet mogelijk aangezien daar eigenlijk geen plek voor is in de herbebossingsgebieden. Verder is er een soort van handheld graafmachine die als een schroef de grond in gaat, maar die blijkt alleen echt te werken in van die mooie kleigronden zonder stenen of boomwortels. Er zijn ook grotere varianten van die apparaten, maar die zitten dan weer vast aan een bobcat, en juist, dat past weer niet. Het lijkt er dus op alsof we gedwongen zijn om gewoon verder te blijven graven met de hand, maar als iemand een idee heeft dan hoor ik het graag!
Een ander ding waar we tegen aan lopen is het water geven. Momenteel zijn we drie middagen kwijt aan water geven, en dat voor maar 3 exclosures (waarvan 1 exclosure zelf 2 middagen in beslag neemt omdat we zo laat begonnen zijn met planten). Als we dus 4 nieuwe exclosures willen beplanten, en daarnaast de resterende bomen in de andere exclosures, houden we dus te weinig tijd over voor water geven. Hierbij zijn gelukkig wel oplossingen te vinden, aangezien we momenteel behoorlijk amateuristisch bezig zijn. Maarja, dat kost dan weer geld (en veel, veel water). Een hoop onzekerheden dus, maar de uiteindelijke uitkomst zullen we pas over een tijdje weten, momenteel zijn we gewoon druk bezig om te kijken hoe we zo effectief en goedkoop mogelijk een oplossing kunnen vinden.

Er is ook goed nieuws te melden over de vooruitgang bij Echo! Zo hebben we ondertussen weer een nieuwe nursery gebouwd vanuit waar wij bomen gaan verkopen! Het is een beetje dubbel, aangezien we binnen het project waaruit deze nursery betaald is, ook beloofd hebben niet te concurreren met de lokale business. We kunnen dus geen bomen verkopen als we daarmee handel wegnemen van bijvoorbeeld ‘Green Label’, het lokale tuincentrum. Gelukkig hebben we goed contact hiermee en ga ik er vanuit dat we niemand in de weg zullen zitten.
Wat verder? Ik heb een auto gekocht! Niet alleen ik hoor, ik heb hem samen met Roos gekocht ;) Roos komt namelijk over iets meer dan twee weken eindelijk echt helemaal naar Bonaire toe, deze keer om er voorlopig te blijven. En daar heb je natuurlijk een auto voor nodig. Toegegeven, het is een enorm lelijk ding, en de vorige eigenaren waren waarschijnlijk niet erg goed in parkeren, gezien de vele scheuren en butsen aan de bumper, maar onder de motorkap lijkt alles prima in orde, en daar gaat het om! Het is trouwens een Suzuki Jimny uit 2002, mocht iemand dat iets zeggen. Het is een 4x4, dus ik ben helemaal tevreden.
En least but not least, er is nog wat nieuws te vertellen over het verloop van mijn carrière. Mijn huidige directe baas, Lauren, is kortgeleden bevallen van een zoon en daardoor is ze wat minder bezig met het werk. Omdat de vorige directeur zich ook heeft teruggetrokken omdat hij met een nieuw project is begonnen, zal Lauren zijn positie overnemen. Daardoor komt de positie van General manager vrij, en die is mij aangeboden. Momenteel ben ik al bezig met meerdere taken die met die positie te maken hebben. Ik zal dus steeds meer bezig zijn met het algemene runnen van de organisatie in plaats van alleen maar het veld in te gaan. Ook Roos zal als zij hierheen komt deeltijd gaan werken bij Echo om een aantal taken op zich te nemen. Er zijn nog enkele andere ontwikkelingen aan de gang, maar voorlopig houden we het even hierbij, en de rest zal dan in het volgende blog weer volgen!
Tot snel!