Coconut counting

Hallo allemaal,
Weer even een kleine update vanaf Pulau Tengah.
Ik heb een kleine vakantie gepland vanaf 4 maart, al hangt de precieze datum af van wanneer de boot komt. Dat is een mooie kans om eens wat meer te zien van het vasteland van Maleisie. Ik weet nog niet waar ik precies heen ga. Met 6 dagen vrij kun je natuurlijk niet te ver weg gaan, al ben je met de bus erg goedkoop binnen een dag al in Thailand, dus wie weet.

Hier gaat alles verder zijn gangetje. Lali is momenteel van het eiland, dus ik kan mijn taken nu nog meer op mijn eigen tempo doen, wat niet vervelend is. Er is wel genoeg te doen, ik heb een hele lijst opgesteld voor ze ging, en die is nog lang niet af. Denk aan het tellen van alle kokospalmen op het eiland, een inventarisatie van de lager gelegen delen van het eiland, waar nog geen bomen staan, om te herbeplanten. Etc. Etc.

Gister heb ik weer een verkenning gedaan over het eiland. Vanaf de ‘Flat area’ ben ik gaan uitzoeken waar al het water vandaan kwam. Er was geen pad, dus met mijn machete-sikkel ben ik me een weg wezen banen door de dichte vegetatie. Ondertussen moest ik goed uitkijken, want de vietnamese bootvluchtelingen die hier een tijdje gezeten hebben, hadden een aantal putten gegraven voor water, en die zie je vaak pas als je er een pas vandaan staat. In een van de putten, een betonnen dit keer, zat een mangroveslang. Toen ik hem eruit probeerde te halen met een lange tak beet hij er meteen in, dus heb ik besloten dat hij het zelf maar mocht doen in zijn eigen tijd.

Het water bleek uiteindelijk uit een regengevoede vallei te komen, die diep tot in het midden van het eiland liep. Boven aangekomen had ik natuurlijk geen flauw idee meer waar ik was, maar aangezien het zo’n klein eiland is hoefde ik alleen maar rechtdoor te lopen, totdat ik het gehamer van de werkers hoorde.

In mijn vrije tijd ben ik nog twee keer wezen snorkelen. Het is jammer dat mijn onderwatercamera onderwater ligt, want juist nu kom ik de mooiste dingen tegen. Zo heb ik een blauwgele stingray gezien, en ik denk wel honderden verschillende soorten koraal. Er was een oud vissersnet verstrikt geraakt in een deel van het koraal, dus dat heb ik met een mes losgesneden, en ook een paar oude fuiken die ertussen lagen heb ik onklaar gemaakt, omdat er nog wat vissen inzaten. De mensen hier begrijpen niet dat zoiets niet goed is.

Het kost ons ontzettend veel moeite om ze uit te leggen dat ze hun afval niet moeten verbranden maar verzamelen, en vaak als je niet kijkt gaat de fik er toch weer in, omdat ze het punt niet zien dat het slecht is voor hun zelf en de omgeving. De werkers aan de aanlegsteiger gaan ‘savonds graag vissen, en ik was net met hun baas overeengekomen dat ze alleen een hengel daarvoor gebruiken en geen net, aangezien een net teveel vangt.
Deze morgen zag ik een honderd meter lang net liggen op long beach, met al behoorlijk wat vis erin, toen ik checkte. Toen ik terugliep om te vragen van wie het was, kwam er een boze meneer op mij af om te vertellen dat hij niet blij was dat ik aan zijn net zat. Toen ik hem vroeg of hij zich realiseerde dat hij in een mariene reservaat aan het vissen was antwoordde hij dat hij ze niet ging verkopen. Dat maakt dus niks uit voor de vissen, en ook niet voor de wet, maar leg dat zo iemand maar eens uit. Ik heb hem gevraagd om het net zo snel mogelijk uit het water te halen, maar ik ben bang dat ik er zo met een collega heen moet om het hem nog een keer uit te leggen. Zo leer je dus meteen omgaan met twee totaal verschillende mentaliteiten.

Ik heb nu al twee nachten buiten geslapen, maar ik denk dat ik toch maar weer verhuis naar mijn oude kamertje, de muskieten hebben inmiddels namelijk ook door dat ik daar lig, en dat gaat ten koste van mijn slaap en mijn humeur.

Volgende keer hopelijk vanuit een of ander relaaxt backpackershostel ergens op het vasteland!
Grtjs,
Qiwi