Op weg naar Bonaire, maar waarom?

Hey allemaal,
Bij deze alsnog een blog voor mijn nieuwe reis naar het buitenland. Normaal gesproken begin ik met mijn blog altijd netjes voordat ik het vliegtuig instap, om rustig uit te kunnen leggen waar de reis heen gaat en natuurlijk waarom. Bij deze is dat niet helemaal gelukt, en vandaar dat ik nu in het vliegtuig zit te typen aan mijn eerste verslagje over mijn reis naar: Bonaire.
Maar hoe is het zover gekomen? Momenteel nadert het einde van mijn Master studie aan de Universiteit van Wageningen, en daarbij hoort natuurlijk een stage alsmede een onderzoek. De studie die ik volg is Forest and Nature Conservation, en daardoor zal het onderwerp van deze reis dan ook daarop gericht zijn. Mijn onderzoek zal dus plaatsvinden op de bijzondere Nederlandse gemeente Bonaire, een klein eiland van 288km2 in de Carribean, dat onderdeel is van de ABC-eilanden (Aruba-Bonaire-Curacao). Ik zal daar ruim drie maanden gaan vertoeven, waarvan de laatste paar weekjes gereserveerd zijn voor vakantie.
Afijn, voordat ik het onderwerp van mijn thesis uitleg, is het handig om een kleine inleiding te geven over het hoe en wat van de situatie op Bonaire. Het eiland heeft een lange koloniale geschiedenis, en is door de Spaanse en later Nederlandse overheersers lange tijd gezien als ‘nutteloos’ eiland. Er waren weinig natuurlijke grondstoffen en de droge tropische vegetatie was al snel gekapt. Het enige waar het eiland voor gebruikt kon worden (naast wat armzalige plantages) was het houden van geiten. Deze beesten werden losgelaten en bij een bezoek aan het eiland gevangen en opgegeten.
Na de koloniale tijd waren deze geiten er nog steeds, en omdat de vegetatie van een eiland niet bestand is tegen de enorme vraatlust van geiten, veranderde de begroeiing al snel in een cactus-doornstruiken landschap met veel erosie en verdamping. Momenteel is er op Bonaire een project opgezet waarbij in het Washington Slagbaai National park deze geiten worden gevangen en verwijderd. Op die manier kan de vegetatie herstellen.
Ik ga mijn onderzoek uitvoeren in samenwerking met het nationale park en drie andere projectgenoten. Mijn projectgenoten komen allemaal van Wageningen Universiteit en zullen hun onderzoek richten op de geitenpopulatie, de cactusvegetatie (Er zijn drie soorten cactussen die belangrijk zijn voor een aantal inheemse diersoorten en ook gegeten worden door geiten) en de verschillen in eetbaarheid van de cactussoorten. Mijn onderzoek zal zich gaan richten op een ander dier dat ook van cactussen houd; de landkrab.
Ik ga onderzoeken wat de impact van deze krabben is op de (jonge) cactussen. Op deze manier weten we straks in welke mate het effect gaat hebben dat nu alle geiten worden verwijderd uit het park. Tenslotte word deze viervoeters verweten alle cactussen op te eten, maar straks blijkt misschien uit mijn onderzoek dat de krabben er stiekem ook (veel) schuld aan hebben. Of dat zo is ga ik dus uitzoeken in de drie maanden dat ik op het eiland zal verblijven.
Omdat mijn (en dat van mijn projectgenoten) studie word gedaan op aanvraag van STINAPA (Stichting Nationale Parken) op Bonaire, zijn mijn vliegticket en huisvesting geregeld en betaald. Ik bevind me dus in een voor mijn doen luxe situatie!
Ik ben erg benieuwd wat Bonaire voor mij in petto heeft, tenslotte ben ik niet eerder naar een droog tropisch oord geweest. Als ik daar aankom schijnt het droge seizoen net goed en wel begonnen te zijn, dus het is waarschijnlijk dat ik niet veel regen ga zien.
In het volgende verhaal laat ik jullie weten hoe mijn aankomst is geweest en hoe de eerste indrukken bevallen. Hopelijk voel ik me Bon bini (welkom) op Bonaire!